[Squat!net]

Kraakpand in drie uur twee keer ontruimd

Door onze verslaggeefster zaterdag 22 januari 2000

NIJMEGEN – Binnen drie uur tijd heeft de politie gistermiddag een kraakpand aan de Nieuwe nonnendaalseweg in Nijmegen twee keer moeten ontruimen. Er zijn geen aanhoudingen verricht. Toen de politie de eerste keer arriveerde, rond kwart over twee, lagen de twee krakers te slapen. De politie sommeerde hen het pand te verlaten en daar gaven de krakers morrend, maar zonder verzet gehoor aan. De politie vertrok, maar vervolgens betrokken de krakers het pand opnieuw, met behulp van enkele anderen. Toen de eigenaar van het pand arriveerde om het gebouw dicht te timmeren, wisten ze hem ervan te overtuigen dat ze het pand opnieuw hadden gekraakt. Rond vijf uur ontruimde de politie het pand definitief. Daana werd het onder toezicht van de politie dichtgetimmerd. Het gebouw, een bedrijfspand van twee verdiepingen, stond volgens buurtbewoners al jaren leeg. Volgens burgemeester D’Hondt is dat echter niet het geval.

In september kocht aannemingsbedrijf Van de Water het aan, samen met een perceel grond achter het gebouw. Van de Water zegt het gebouw in gebruik te willen nemen als werk- en opslagplaats. Begin januari namen de krakers er hun intrek, net als in een leegstaande woning ernaast. Buurtbewoners zeiden blij te zijn dat het pand eindelijk, na jaren leegstand, werd bewoond. Met de komst van de krakers was de overlast van jongeren die brandjes stichtten opgehouden.

Burgemeester D’Hondt verklaart de snelle ontruiming van het pand uit het feit dat het hier geen woonhuis betreft, maar een werkplaats. ‘Kraken doe je alleen als je een woning nodig hebt. In feite hebben we hier te maken met inbraak. Je kunt niet zomaar ieder willekeurig pand binnenstappen.’

Volgens D’Hondt geldt dezelfde redenering ook voor gekraakte kantoorpanden en voor de Nijmeegse mensa. ‘Daar zullen wij ook snel optreden als de eigenaar daar om vraagt.’

Een leegstaande woning naast de werkplaats, die sinds begin januari ook gekraakt is, werd gisteren ongemoeid gelaten. D’Hondt:’Op dit pand zit wel een woonbestemming. Als de eigenaar wil dat dit wordt ontruimd, moet hij een strafrechtelijke procedure opstarten en krijgen de krakers de kans te bewijzen of het pand al langer dan een jaar leeg staat.’

Van de Water gaat op het achterliggende terrein, waar vroeger de pottenbakkerij stond, appartementen bouwen met daaronder bedrijfsruimtes. Het Rabobank-filiaal wordt gesloopt, maar keert terug in de nieuwbouw.

[squat!net]

Het hieronder beschreven boek is te bestellen door 17,50 over te maken op giro 3932616 tnv. Fort van sjakoo ovv. ‘Zwartboek’. Ook giften zijn welkom

Alhier een korte voorpublicatie (archief van squat!net)

Het zal najaar 1997 zijn geweest, aan de vooravond van de winter, dat het pand Leidsegracht 10 werd verlaten na het zoveelste ontruimings-von-nis van dat jaar. Met de hand op het hart had de eigenaar ten over-staan van de rechter (terzijde gestaan door Beatrix) verklaard het pand na ontruiming het pand direct in gebruik te nemen als makelaars-kantoor. Het lege gebouw werd vervolgens betrokken door twee kraak-wachten, die naar eigen zeggen minimaal een half jaar konden blijven vertoe-ven.

Geconfronteerd met het zoveelste ‘bewijs van spoedeisend belang’, besloten een aantal mensen hun onvrede (sic) over de rechtsgang omtrent kraakpanden te concretiseren in de vorm van een boekwerkje. Na een voorspoedige start traden de binnen krakerskringen veelvuldig toegepaste ‘vertragingstechnieken’ in werking. Een geslaagde reanima-tie voorkwam een voortijdig einde van dit nobele initiatief. Binnen onafzienbare tijd zal het Zwartboek Ontruimingen worden gepresenteerd op een geschikte locatie.

Met een zekere regelmaat worden er in Amsterdam kraakpanden ontruimd. Voor zover dit gepaard gaat met grootschalige politie-inzet komt dit kortstondig in het nieuws. Bij zulke gelegenheden wordt kritiek van de bewoners op de rechtsgang vaak afgedaan als ‘krakersretoriek’. Aange-zien niemand de moeite neemt om de gebeurtenissen na afloop van een ontruiming op de voet te volgen, is het moeilijk aan te tonen dat het niet slechts om ‘reto-riek’ gaat. Het zwartboek neemt daarom de gang van zaken rond 24 kraakpanden voor en na de ontruiming onder de loep. Het betreft panden die in de periode 1993-1999 ontruimd zijn.

Naar aanleiding hiervan komen de auteurs tot de conclusie dat de meeste ontruimingen onterecht blijken te zijn: de betreffende panden blijven na de ontruiming vaak alsnog langdurig leegstaan. Dit is mogelijk omdat tijdens de ontruimingsrechtszaak het vaak flin-terdunne bewijsmateriaal van eigenaren vrijwel nooit uitvoerig tegen het licht gehouden wordt. In de praktijk blijken eigenaren vaak ‘fakeplannen’ te presenteren om een ontruimingsbevel te kunnen bemach-tigen.

Volgens de auteurs is deze gang van zaken enerzijds het gevolg van onvolledige en slecht uitgewerkte wetgeving. Anderzijds wordt gecon-sta-teerd dat de rechters het nodige te verwijten is: de één heeft onvol-doende financiële en bouwkundige kennis om een vals bouwplan te kunnen ontmaskeren, de ander is van mening dat krakers per definitie in het ongelijk gesteld dienen te worden en negeert daarmee de op dit gebied opgebouwde ‘jurispruden-tie’ (maatge-vende rechtspraak). Naast een inventarisatie van de gang van zaken rondom ontruimingen beschouwt het zwartboek het Amsterdamse kraken ook in een bredere maatschappelijke context, waardoor het een verhelderende kijk geeft op het kraken in de jaren negentig. Omdat de 24 in het zwartboek behandelde panden slechts een klein deel uitmaken van de in de betreffende periode ontruimde panden, kan er in het zwartboek geen uitspraak gedaan worden over het verschijnsel ontruimen in het algemeen. Wel kan op basis van dit zwartboek zonder reserve worden gesteld dat indien krakers zich tegen een ontruiming verzetten, men er verstandig aan doet hun argumenten serieus te nemen.

Uit betrouwbare bron is vernomen dat de presentatie van het zwartboek niet onopgemerkt zal verlopen. Op korte termijn zal in krakersgelede-ren worden gemobiliseerd om dit gebeuren kracht bij te zetten. Aange-zien de organisatoren hebben gekozen voor een ‘open karakter’ en er een ‘persvriendelijk’ beleid zal worden gevoerd, worden actievoerders die bij elke aanblik van een camera of agent schichtig dekking zoeken onder hun badmuts, beleefd doch dringend verzocht van deelname af te zien.

De beschrijving van een aantal dubieuze gerechtelijke uitspraken en de gevolgen daarvan voor Amsterdamse kraakpanden in de periode ’93-’99 [120 pagina’s, ISBN 90-9013460-3]. Verkoopprijs  17,50. Binnenkort in de linkse boekhandel.

.