[Squat!net]

10-7-2001 Gelderlander

Restauratiestichting Fort Doornenburg failliet

Door onze verslaggever DOORNENBURG – De Stichting tot Instandhouding Fort Pannerden – die zich bezighield met de restauratie van het Doornenburgse bolwerk – wordt binnenkort failliet verklaard. De formele pachter, de Stichting Fort Pannerden, zoekt eerst nieuwe sponsoren, maar wil eventueel ook wel van het pachrecht af.

Recentelijk heeft de rechter de Stichting tot Instandhouding Fort Pannerden nog een maand gegeven om financierders te vinden. “Maar dat is veel te kort; we konden net zo goed meteen failliet worden verklaard. Dat zal binnenkort gebeuren”, aldus voorzitter Blankestijn. De instandhoudingsstichting had bij elkaar zo’n twee ton aan oude schulden openstaan, aan onder meer de aannemer en de architect. Volgens Blankestijn wilde de gemeente Bemmel een achterstallige lening niet verstrekken, omdat daar de schulden uit 1993 niet mee mochten worden afbetaald. “En dan houdt het op. De gemeente laat ons stikken, terwijl wij destijds waren begonnen aan een restauratieklus waar de gemeente zelf om gevraagd had.”

Het faillissement heeft geen directe gevolgen voor de Stichting Fort Pannerden, die contractueel tot het jaar 2038 het gebouw huurt van Staatsbosbeheer. Voorzitter Wanting van deze beheersstichting wil nu pogen een grote sponsor te zoeken, buiten de overheden om. Daarmee moet alsnog de restauratie van het fort een herstart krijgen.

Mocht over enkele maanden blijken dat zoiets niet lukt, dan valt volgens Wanting best te praten over een afkoop van de pachtrechten. “Ons eerste doel is nog steeds het realiseren van een museum. Graag in het Fort Pannerden, maar als alles vastzit, dan maar niet”, aldus Wanting. Aan die overdracht van pachtrechten zit dan wel een claim van enkele tonnen vast.

Volgens Wanting is het al bij het begin van de restauratie – in 1993 – mis gegaan met de verstandhouding tussen de twee stichtingen enerzijds en de gemeente anderzijds. Doordat het opknapproces helemaal stil kwam te liggen, trok ruim twee jaar geleden ook de Rijksdienst voor de Monumentenzorg een miljoenensubsidie terug; wat feitelijke de doodsteek voor het restauratieplan was.

Inmiddels is het fort alweer een jaar gekraakt door acht personen die zelf en op hun eigen manier de opknap ter hand hebben genomen. De krakers laat Wanting als formeel beheerder vooralsnog ongemoeid. “Pas als wij eventueel weer concrete plannen hebben, is het een goed moment om ze weg te krijgen.”

De fusiegemeente Bemmel is niet rouwig om het faillissement van de Stichting tot Instandhouding. “Wij hebben een laatste subsidieverzoek afgewezen, omdat we totaal niet op één lijn zitten. Misschien forceert dit faillissement wat”, aldus loco-burgemeester P. Lentjes.

“Wij willen van het fort een brede toeristische trekker maken. De Stichting Fort Pannerden denkt alleen aan een militair museum. Een veel beperktere invulling.”

Of de gemeente eventueel enkele tonnen overheeft voor de pachtrechten van het fort, kon Lentjes niet zeggen.

http://squat.net/nijmegen

[squat!net]

Vrijdag 6 juli kwam bij Kerkweg 71, Utrecht, de eigenaar ‘s avonds langs met een vriendje. Eerst probeerde hij nogal halfslachtig het slot uit de deur te boren. Toen dit niet lukte sloeg hij het glas uit de deur en probeerde binnendoor het slot open te maken. Van aanwezige krakers kreeg hij een paar tikken op de vingers en een bouwstempel werd achter de deur geplaatst. Probleem opgelost zou je denken… mooi niet dus.

De politie (die in eerste instantie niet wilde komen; “als je kraakt lok je dit soort situaties zelf uit”) kwam ter plekke en iets later ook een Hulp-OvJ. Er volgde wat overleg (tussen eigenaar en politie wel te verstaan) en de krakers werd het volgende door de politie medegedeeld: “doe de deur open en werk mee of we arresteren juliie allemaal”. De verbouwereerde krakers deden de deur open en de politie begon hun spullen in een politiebusje te laden. Ondertussen werd duidelijk dat de politie besloten had om het pand te ontruimen, en wel op art. 2 van de politiewet. Dit artikel gaat over openbare orde en veiligheid en geeft de politie ruimere bevoegdheden in geval van noodsituaties. Met dit artikel is het niet mogelijk om kraakpanden te ontruimen, het optreden van de politie was puur machtsmisbruik.

De politie stelde dat zij de veiligheid van de krakers niet kon garanderen “doen we dit niet dan moeten we morgen met bodybags langskomen (!)”. Totale onzin!! De buurt staat redelijk positief tegenover de kraak, de toegestroomde buurt vormde geen gevaar oid. Ook de eigenaar zat rustig toe te kijken en vrolijk te kletsen met de smeris. Als die eikel zo’n gevaar vormde dan hadden ze hem moeten arresteren, was reden genoeg voor!

De krakers werden met hun spullen bij de kraakkroeg om de hoek gedumpt, terwijl de eigenaar zijn pand ‘terug’ kreeg van de politie. Als je er dus nog niet van overtuigd was; dit maakt wel heel erg duidelijk aan wiens kant de politie staat!

NO JUSTICE, NO PEACE!!

KSU Utrecht

Op zondag 1 juli werd ‘s ochtends het voormalige militaire terrein aan de Enschedeweg 2 gekraakt in Benschop. 16 hectare met diverse voormalige munitieopslagplaatsen en bunkers. In 2 kantoorgebouwtjes zat antikraak (HOD), dus deze werden verder met rust gelaten. Een figuur van de HOD kwam later echter met een huurcontract aanzetten voor het hele terrein, onzin, want behalve de twee door antikraak bewaakte pandjes stond alles leeg, wat zelfs door de marechaussee niet werd tegengesproken.

Later die dag kwam een HOvJ langs met in zijn kielzog veel politie en marechaussee. De krakers hadden gelijk dat de gekraakte gebouwen een jaar leeg stonden, maar mochten desondanks wel met zijn allen mee naar het buro. Daar volgde een aanklacht voor art. 350 (vernieling). Na enkele uren werd iedereen vrijgelaten, zonder boete of dagvaarding.

Dinsdagochtend, 3 juli, werd het terrein geherkraakt. Politie liet de krakers in eerste instantie ongemoeid, maar de uitspraak, die iets later kwam, was negatief, en wel omdat: 1. in Maart en April zijn er oefeningen gehouden op het terrein 2. de gekraakte panden zouden niet geschikt zijn voor bewoning 3. de temperatuur in de gekraakte panden zou te hoog worden

Met art. 429 WvS sexies heeft dit echter niets te maken, de krakers overwegen daarom een kort geding tegen de staat aan te spannen. Justitie heeft echter laten weten geen zin te hebben om dit af te wachten, maar ook niet direct tot ontruiming over te gaan.

KSU Utrecht

voorgeschiedenis Tichelstraat: http://squat.net/nl/news/coppelmans270601.html

Vanavond 4 juli is de Tichelstraat in Amsterdam korte tijd herkraakt geweest. Een vijftigtal krakers toog in zomerse stemming naar het pand dat eerder door een knokploeg van eigenaar Coppelmans ontruimd was.

Net als de eerste keer werden alleen twee en drie hoog gekraakt. Hoevel de verschillende etages tot voor kort nog apart verhuurd waren geweest, heeft de eigenaar de woningen officieel laten samenvoegen. Feitelijk betroffen het echter nog steeds drie onafhankelijk van elkaar bewoonbare etages.

Op 1 hoog zat een vriendje van de eigenaar de zaak te bewaken. Zijn toegang tot het trappehuis werd korte tijd afgesloten.

De politie maakte onmiddelijk duidelijk dat ze wilden gaan ontruimen. In hun ogen was er niets aan de zaak veranderd. Dat er niets veranderd was, was nu juist de reden voor de krakers om terug te komen. de krakers hadden dit keer wel een brief van de advokaat bij zich dat er per onmiddelijk een kort geding gestart zou worden als de officier van justitie besloot te ontruimen.

In eerste instantie weigerde de politie kontakt op te nemen met de officier, maar al gauw liet de chef van dienst van buro raampoort weten dat justitie achter zijn beslissing stond om weer te laten ontruimen. Hiermee voorbijgaande aan de afspraak dat er gewacht dient te worden op een uitspraak van de rechter.

Ondertussen was de alkmaarse advokaat Veerman ook ten tonele verschenen. Hij ging met de polite praten en stelde voor om met de gemeente om de tafel te gaan zitten. Ook hier was de politie in eerste instantie weigerachtig. Uiteindelijk besloot het gezag wel te bemiddelen maar wilde alleen een onvoorwaardelijk gesprek. Uiteraard wilden de krakers ook geen voorwaarden aan dit gesprek verbinden. Het bleek echter dat de politie dit anders interpreteerde. De krakers mochten dan wel morgen of later eens een keer met Ine van Brenk praten, maar moesten nu toch wel vrijwillig vertrekken.

Toen de linie ME-ers de Tichelstraat inkwam, verliet men onder protest de straat. De krakers binnen waren op onnavolgbare wijze verdwenen.

[squat!net]

Een van de grootste landkraken in Zuid Amerika is al een maand aan het vechten voor hun bestaan. 1.139.000 vierkante meter in de Braziliaanse stad Guarulhos is bezet door meer dan 9000 families terwijl 1500 nog wachten voor een plek. Het kamp heet Anita Garibaldi en is gekraakt door de MTST (beweging van dakloze arbeider) met hulp van de MST (de landlozen beweging). Op de vierde dag van de bezetting heeft de eigenaar gerechtelijke stappen ondernomen om het land terug te vorderen. De daklozen worden ondersteund door vrijwillige advocaten van de afdeling mensenrechten van de OAB (de Braziliaanse advocaten organisatie).

Het land was 50 jaar lang in gebruik als suikerriet plantatie. Toen heeft ene Claudio Malva Valente het land gekocht en het nooit meer gebruikt. Als gevolg hiervan werd het landgoed een plek voor verkrachting, moord en junks. Joao Santana, een van de organisatoren van de bezetting zegt dat deze landkraak 4 maanden voorbereiding heeft gekost. Tijdens de eerste maand van de bezetting zijn er twee demonstraties gewees: 28 mei is er een mars geweest vanaf het kampement tot het stadscentrum waarbij een gevangenis in aanbouw werd aangedaan. En op 17 juni was er in het kamp een manifestatie met supporters uit andere steden, vakbonden en enkele politieke partijen. Wanneer je in het kamp wil komen wonen moet je je familie op een lijst zetten. Mensen die eerder ontruimt zijn of geen enkele andere verblijfplaats hebben krijgen voorrang. Deze lijst is er om te voorkomen dat mensen een tent opzetten en daarna doodleuk terug naar hun huis gaan tot de legale problemen opgelost zijn.

Het kampement is verdeelt in 300 groepen met elk 39 families. Elke tent heeft een groepsnummer en een individueel nummer. Elke groep heeft een algemene coordinator en 4 secties die de groep helpen organiseren. Iedereen blijft zo actief zodat ze zich onderdeel van de strijd kunnen voelen. Iedere groep heeft een gezamenlijke keuken en badkamer, maar er is ook een algemene drogisterij en keuken. Alle donaties gaan eerst daarheen en daarna naar de groepen die het meest nodig hebben.

De mensen die verantwoordelijk zijn voor de gezondheidszorg geeft de groepsinformatie door aan de algemene drogisterij en keuken die de groep doen toekomen wat ze nodig hebben.

De mensen die verantwoordelijk zijn voor de infrastructuur bouwen tenten wc’s en keukens. De beveiligingssectie is bestaat uit mensen die de orde binnen een groep bewaren en om beurten wachtdiensten aan de ingang van het kamp draaien. Deze sectie is ook verantwoordelijk voor de notulering tijdens de vergaderingen. Er zijn ook groepen die zich bezighouden met de vuilnisophaal en verwerking.

Er zijn open vergaderingen waarin belangrijke bezettingszaken worden besproken en mededelingen worden gedaan. In het midden van het kampzijn er discussie en vergaderruimten gebouwd waar ook nieuwe projecten worden besproken.

Misschien wel het belangrijkste project is het Hidroponia Project. Dit is een vorm van stedelijke landbouw. De bedoeling is om een gemeenschap te maken waarin al de basis noodzakelijkheden voor de bewoners voorzien zullen worden: onderdak, werk en eten.

De meeste kinderen gaan naar scholen in de buurt. Op een dag zijn er meer dan 1300 kinderen van 0 tot 5 jaar gevaccineerd door de stedelijke gezondsheidszorg die door de daklozen was opgeroepen.

Ondanks dat ze geweldig veel werk verricht hebben hebben ze nog steeds hulp nopig: eten, water, medicijnen, kleren, hout, plastic, etcetera.

Als je wilt helpen neem dan contact op met IMC-Brazilie of Resistencia Popular. Twee van de vele groepen die meewerking aan deze bezetting.

IMC-Brazilie: toya [at] indymedia [dot] org of Resistencia Popular-SP: rp-sp [at] bol [dot] com

IMC brasil

Donderdag ochtend 28 juni werd alarm gebeld voor het Meerpad 28 (A’dam Noord): rond 10 uur was eigenaar Scheepmaker met wat breedgeschouderde maatjes het huis binnengedrongen en had de twee aanwezige bewoners eruit getimmerd. Ongeveer gelijktijdig begon een grijper de dak eraf te slopen. De politie kwam kijken maar zei ‘er niet tussenin te willen gaan staan’ en vertrok weer. Er was notabene net een rechtszaak gewonnen door de bewoners, en de smeris wist dat ook.

Toen ik er zelf aankwam, stonden een aantal krakers en sympathisanten toe te kijken hoe de slopers te werk gingen, echt een klote aanzicht. Het alarm begon enigszins op gang te komen, ATdinges was er ook al. Toen de grijper even stopte met vernielen om de plaatsing van een grote container in de tuin mogelijk te maken, gingen wij het huis weer binnen, eerst aarzelend(zag er ook best wel gevaarlijk uit + niet duidelijk hoe de knokploeg ging reageren) dan steeds verder. Scheepmaker probeerde ons weer eruit te werken, maar na wat duw- en trekwerk en wat rake klappen van een van die lieden besloot hij kennelijk niet verder te gaan vechten en slopen.

Waarom is mij niet duidelijk. Er waren intussen iets meer krakers dan knokploegtypes, maar wij zijn lang niet zo breedgeschouderd. Misschien dat ie toch een beetje gevoelig was voor de aanwezigheid van ATpliep en onze eigen cameravrouw. Of dat ie gewoonweg dacht dat ie voor vandaag genoeg gesloopt had…

Afijn, er ontstond een soort patstelling, wij in en rondom het huis of wat ervan over was, de knokploeg even verderop. Een aantal mensen ging nog een keer proberen aangifte te doen bij het smeris buro Waddenweg (om de hoek), ditmaal mét camera. Wonder boven wonder kwam er ook nog smeris, maar die deed verder helemaal niks. Uiteindelijk gingen de bouwvarkens maar weer weg, hun dagje was inmiddels weer om. Tja, dan maar puin ruimen en weer enigszins bewoonbaar maken.

Het is in ieder geval duidelijk dat de smeris niet optreedt tegen deze gevaarlijke gek. Dat betekent ook dat als er morgen weer een grijper voor de deur staat, het de mensen die dan aanwezig zijn geoorloofd is om hun leven te verdedigen op een manier die hun gepast lijkt. Dit heet namelijk noodweer.

Ik heb me laten vertellen dat er zeer binnenkort een heuse bouwdag georganiseerd wordt. Ondertussen is iedereen (nou ja , iedereen…) welkom langs te komen met wat gereedschap e.d., als je ergens nog een groot stuk zeil hebt liggen: graag, of anders gewoon om de bewono’s/bezetto’s strekte te wensen.

Shovel bij het Meerpad, 28-6-2001 Foto: Hans Foto

[squat!net]

Na tenminste 10 jaar gekraakt geweest te zijn, is het pand aan de 3e oosterparkstraat 166 in am*dam oost in mei 200 stilletjes ontruimd. De nieuwe eigenaar ‘het oosten’ wist er nix beters mee dan uitsloop, leegstand en verkrotting.

onacceptabel , dachten wij, dus is het pand op 29 juni 2001 herkraakt….

Hier de buurtbrief van de nieuwe bewoners:

beste buren en omwonende

vandaag 29 6 2001 hebben wij het pand aan de 3e oosterparkstraat 166 herkraakt. Het huis is meer dan een jaar geleden van eigenaar verandert. Nadat de toenmalige krakers-bewoners er uitgezet waren, is het pand doorverkocht aan de woningbouwvereniging ‘het oosten’ die het uitgesloopt en dichtgetimmerd hebben.

Het stond nu alweer een jaar leeg omdat ‘het oosten’ wacht op leegstand van meerdere panden in de straat zodat ze deze tegelijkertijd kan renoveren tot luxe appartementen i p v sociale woningen.

Dat een woning ontruimd wordt voor leegstand en dat sociale woningen plaats moeten maken voor luxe appartementen is voor mensen zonder woning (zoals ons) een schandaal. Wij, de bewoners , willen het pand nieuw leven inblazen en hopen op samenwerking en support van buren en omwonenden.

met groet, de bewoners

oooost!