Kraakverbod van de baan

Kraakverbod van de baan

Afgelopen week kwam het antwoord van de Staatssecretaris voor Economische zaken op de motie ten Hoopen om het kraken van bedrijfsruimten te verbieden. Volgens van Gennip is wijziging van de wetgeving niet mogelijk, niet nodig en ook niet wenselijk. Het kraakverbod lijkt daarmee van tafel.

Geen Kraakverbod voor bedrijfsruimte

Najaar 2003 kwam er plotseling wat beroeping in kraakland door een voorgenomen motie van tweedekamer lid Jan Ten Hoopen (CDA) om het kraken van bedrijfsruimte te verbieden. In allerijl werd een comité uit de grond gestampt dat het verzet hiertegen moest aanwakkeren, een lobby moest opzetten, medestanders ging zoeken en een persoffensief inzetten. Veel krakers schrokken zich rot, immers zijn een fors deel van alle kraakpanden voormalige bedrijfspanden, scholen, kantoren, winkels en fabrieken. Juist die grote panden hebben een belangrijke functie in de kraakbeweging door dat er naast wonen tal van andere activiteiten kunnen plaatsvinden. De kraakbeweging krijgt door haar bedrijfspanden een veel bredere maatschappelijke functie en weet zo ook veel niet krakers aan zich te binden. Daarnaast is het ook zo dat juist nu er miljoenen m² kantoren leeg staan een verbod op het kraken daarvan dubbel onrechtvaardig is.

Het Comité tegen het Kraakverbod heeft een aantal landelijke vergaderingen belegd waarin kraakgroepen uit het hele land samenkwamen. Er is een campagne bedacht waarin met veel media aandacht specifiek lege bedrijfspanden werden gekraakt. Er kwam een persconferentie in Nieuwspoort Den Haag, een landelijke open dag waarin tientallen kraakpanden hun deuren openden en een brochure waarin Kamerleden (en anderen) werd uitgelegd hoe het nou werkelijk zat met dat kraken.

http://www.krakengaatdoor.nl/brochure.pdf?PHPSESSID=51c1e6a0293648deb07d72c6934f694e

Tot verbazing van Ten Hoopen stond hij opeens in het middelpunt van de belangstelling. Kraken was een hot item en hij had er eigenlijk helemaal geen verstand van. Zijn kennis kwam voort uit een gesprek met wat Utrechtse ondernemers wiens lege bedrijfshallen wel eens voor een Houseparty waren gebruikt. Ten Hopen ging onderuit in elk debat en in elk interview. Groen Links en de SP gingen nog een stevig debat aan en probeerden de discussie richting woningnood en speculatie te trekken, te vergeefs. Door de rechtse meerderheid werd zijn motie aangenomen.

Nou het toch over kraken ging, wilde de LPF meer. Kamerlid van As, zelf makelaar, wilde een totaal verbod op kraken. Het was tuig en dat moest met wortel en tak… De motie Van As motie werd ingetrokken toen duidelijk werd dat daar geen steun voor was.

Zoals gebruikelijk brak er een periode van stilte aan, waarin het ministerie onderzoek ging doen naar de mogelijkheden om de motie uit te voeren. Zoals in de brief van de staatssecretaris vermeld zijn hiervoor een aantal partijen benaderd om advies te geven. Zoals verwacht, was de kraakbeweging hierin op geen enkele wijze vertegenwoordigd. Ook wetenschappers of juristen die zich veel met krakers of kraakzaken hebben beziggehouden, zijn niet gehoord. Desondanks is de uitkomst dat er geen mogelijkheid en geen noodzaak is om tot andere wetgeving te komen. Als je als eigenbaar een pand een jaar leeg laat staan, is het je eigen schuld als het gekraakt wordt. Grappig is wel dat een aantal redeneringen uit de brief letterlijk zijn overgenomen uit publicaties van het Comité tegen het Kraakverbod. Er is dus wel degelijk geluisterd. De staatssecretaris gaf als tegemoetkoming aan dat zij met een anti-kraakhandleiding wil komen, waarschijnlijk om het succes van de kraakhandleidingen tegen te gaan. We zijn benieuwd, zodra deze brocure uit is zullen wij hem uiterard hier publiceren.

In theorie zijn er nu twee mogelijkheden:

1 De Kamer legt zich neer bij dit antwoord. Wet en regelgeving blijven zoals het is en het hele incident is als een nachtkaars uit gegaan. Kraken blijft zoals het was.

2 De Kamer neemt hier geen genoegen mee. De Kamer kan aan de Staatssecretaris opleggen om wel nieuwe wetgeving te maken of kan zelf met een initiatiefwet komen. Weigert de Staatssecretaris, dan ontstaat er een crisis. De Kamer kan dan een motie van afkeuring indienen waarna de Staatssecretaris moet aftreden.

Dit laatste is zeer onwaarschijnlijk. Het onderwerp is niet erg belangrijk, hoewel mediageniek. Het is geen groot probleem en daarom geen crisis waard. Ook is Jan Ten Hoopen niet belangrijk of machtig genoeg om iets dergelijks in beweging te zetten. Als indiener van de motie zou hij met een initiatief wetsvoorstel kunnen komen, maar dat is zeker een jaar werk, en al die tijd zou het CDA hem moeten vrijstellen van al het andere kamerwerk. Dat is zeer onwaarschijnlijk. De verwachting is dat men genoegen zal nemen met het antwoord en dat de discussie rond het kraakverbod hiermee ten einde is. Voorlopig.

Comité tegen het Kraakverbod – 09.07.2004