Kreatieve krakers in de Stuiverstraat (Eindhoven)

  Kreatieve krakers in de Stuiverstraat (Eindhoven)


bron: http://www.eindhovensdagblad.nl/CDA/regioportal/1,2078,1509__485248_,00.html EINDHOVENAREN JURIDISCH DOOR DE WOL GEVERFD De creatieve krakers aan de Stuiverstraat

Door Peter Scholtes

Donderdag 25 januari. EINDHOVEN – Al zo’n acht jaar strijden krakers voor het behoud van vier panden in de Stuiverstraat in Eindhoven. Kraker Bas Thijs (31) wijst op een metertje papieren over bezwaarprocedures die in verband met het bouwplan voor een studentencomplex werden gevoerd.

Fotoonderschrift: Bas Thijs in de vordeur van het kraakpand: recht op inspraak is mensenrecht. (Foto Freekje Groenemans)

De krakers hebben ervoor gezorgd dat hun domein menige bouw-, sloop- en kapvergunning heeft overleefd. En ze zijn nog niet aan het einde van hun Latijn. Deze week werd bekend dat de gemeente een nieuwe bouwvergunningprocedure in gang zet. Thijs is er niet gerust op. De rechterlijke macht zet een trend die krakers zorgen baart. Sinds enige tijd worden ze als niet-belanghebbenden aangemerkt. Ook de krakers van de Stuiverstraat vingen daardoor bot bij zaken over monumentenbescherming, over een kapvergunning voor bomen in de achtertuin van de panden en over de onttrekkingsvergunning voor de woningen. Vandaag behandelt de gemeentelijke commissie voor bezwaren en ombudzaken hun bezwaar tegen de kapvergunning voor de bomen. Ze zijn al gekapt, maar Thijs gaat voor het principe. ‘Het inspraakrecht van krakers is in het geding.’ Voor de commissie zal hij aanvoeren dat het recht op inspraak een fundamenteel mensenrecht is, dat onder meer is verankerd in de universele verklaring van de rechten van de mens. Of hij daarmee scoort, is de vraag. Veel argumenten van de krakers zijn om formele redenen door rechters terzijde geschoven. De gemeente mag veelal een vergunning slechts weigeren op basis van in de wet genoemde gronden. Zo hebben de krakers tot nu toe geen kans gemaakt met hun pleidooi voor de bescherming van vleermuizen en egels die in hun tuinen verblijven. Volgens Thijs verbieden de Europese Habitat-richtlijn en de Nederlandse flora- en faunawet de bouw in de tuinen die het leefgebied van de beschermde diersoorten vormen. Verstoring van het leefgebied van beschermde diersoorten is echter voor de gemeente geen weigeringsgrond voor een bouw- of sloopvergunning. Eens, in ongetwijfeld volgende procedures, hopen de krakers gehoor te vinden voor hun verhaal. Ze halen alles uit de kast. Om in het traject op weg naar monumentenbescherming weer aan bod te komen, zijn ze bezig met het oprichten van een monumentenvereniging. ‘Dan kun je wel gemeentelijke monumentenbescherming aanvragen.’ Geregeld horen ze het verwijt dat ze oneigenlijke argumenten gebruiken om de bouw tegen te houden. Thijs draait het om. ‘Het gaat ons om oude huizen waarvan het zonde zou zijn als ze zouden worden afgebroken. Eindhoven is al een en al beton en spiegelglas. Die paar oude pandjes moet je gewoon laten staan. Maar dat doet in de procedures niet ter zake.’ Na zoveel jaar kraken zijn Thijs en zijn medekrakers door de wol geverfd. ‘Geen van drieën zijn we juridisch geschoold. Ik ben leraar maatschappijleer, een ander heeft huishoudschool en de derde heeft twee jaar psychologie gestudeerd. We hebben een wetboek gepakt en zijn gaan lezen. We weten soms meer dan advocaten. Regelmatig komen zij ons om advies vragen.’

einde kranteartikel

[squat!net]