Rechter doet uitspraak…
Onlangs deed rechter Orobio de Castro uitspraak in een kort geding dat door de bewoners was aangespannen tegen een mogelijke ontruming op grond van art 429 WvS. De rechter vond dat er sprake was van overtreding van art 429 (er zouden nog werkzaamheden aan de buitenkant van het pand zijn verricht in het jaar voorafgaand de kraak) en van art 138 (het ‘bewaken’ van de leegstand van een paar etages door kraakwachten zou gelden voor het hele pand).
maar rechtvaardigheid?
Er is nog steeds niets bekend over de ontruiming van De Taartpunt in Amsterdam. Wat we wel weten is dat de deur niet open zal gaan voor de troepen van de Amsterdamse politie. Ontruiming voor leegstand is onnacceptabel. De barricades moeten hun nut bewijzen om duidelijk te maken dat mensen niet zomaar hun huis verlaten wanneer Justitie dit wil. Het woord is nu aan de stad. Het wordt tijd dat er eens serieus wordt bekeken of een ontruiming van panden als in de Van der Hoopstraat en De Taartpunt om plaats te maken voor kraakwachten of leegstand wel past in het beleid van de Gemeente Amsterdam.
Hieronder de tekst van de 1000 buurtpamfletten die zaterdag verspreid zijn.
========
Ze willen ons ontruimen…
Uit protest tegen de woningnood en een motie die het kraken van bedijfsruimte zou verbieden is op 21 oktober 2003 het leegstaande kantoorpand aan het Funen gekraakt.
De krakers zijn niet de eerste slachtoffers van de woningnood die daar hun onderkomen vinden. Vier van de zeven verdiepingen waren reeds door kraakwachten bezet. Hun huisrecht is door de krakers nooit aangetast. Niettemin vinden het Openbaar Ministerie en eigenaar Heijmans het noodzakelijk de krakers alsnog uit de rest van het pand te laten zetten. Niet omdat er nu bedrijven hun intrek nemen of het pand verbouwd moet worden maar om de etages in kwestie weer leeg te laten staan of om er nog een paar kraakwachten neer te zetten.
Tegen dit voornemen heeft de kraakgroep een kort geding aangespannen en vervolgens verloren: de rechter vond dat naar de letter van de wet de krakers de ‘huisvrede’ van de eigenaar hebben geschonden. Hij stelt dat de kraakwachten bewakers van deze ‘huisvrede’ zijn. Ongeacht of zij het gebouw werkelijk gebruiken of niet. De rechtbank en het OM gaan daarmee voorbij aan de dringende woningnood onder jongeren en de speculatieve leegstand van miljoenen vierkante meters bedrijfsruimte.
Kraakgroep Czaar Peter buurt gaat zich niet zomaar neerleggen bij dit vonnis! Vrouwe Justitia is blijkbaar blind; de wet en haar interpretatie kent geen speelruimte om in de fundamentele behoeften van de inwoners van onze stad te voorzien. Het laatste woord in deze zaak is dus aan de politiek, en dan zowel aan de bestuurders als de burgers zelf. Er is nog tijd voor burgemeester en wethouders om nog eens te overwegen wat men met zo’n misschien rechtmatige, maar geenszins rechtvaardige ontruiming wil bereiken. En als het Openbaar Ministerie, de rechterlijke macht en het stadsbestuur geen ander antwoord hebben dan repressie, is de tijd van actief verzet gekomen.
Achtergrond van de actie
Projectontwikkelaar Heijmans IBC heeft de bouw aan het pand al in 2001 afgerond. Het was toen in een voor de bestemming onbruikbare staat; er is nl. niet eens een degelijke toegangsweg. Het gebouw maakt namelijk deel uit van een veel groter bouwproject dat pas over een paar jaar afgerond zal zijn. Voor de planners moet het vanaf het begin duidelijk geweest zijn dat dit pand lange tijd leeg zou blijven.
Om met geld uit de aandelenmarkt concrete dingen te doen is aan bouwers en projectontwikkelaars zoals Heijmans menige belastingsverlaging en versoepeling van regels verleend. Dit in de hoop dat met dit geld de in onze stad hoognodige woonruimte gebouwd zou worden. Met een brede glimlach is er echter voor gekozen om er nog meer onnodige kantoorgebouwen van te bouwen. Met bouw en aflevering stijgt namelijk de aandelenwaarde van een bedrijf, althans op korte termijn. Of de gebouwen dan uiteindelijk gebruikt kunnen worden of niet is van ondergeschikt belang. De Taartpunt aan het Funen kan dus als een monument voor de luchteconomie beschouwd worden: een stuk gebakken lucht van 7 verdiepingen.
Eigenaar
Het zou niet de eerste keer zijn dat Heijmans zich op een zogenaamd ‘rechtmatige’ maar feitelijk twijfelachtige manier een voordeel weet te verschaffen. Dit bedrijf is immers de hoofdrolspeler in een van de grootse schandalen van de laatste jaren.
Bij wat als ‘de bouwfraude’ bekend werd, hebben Heijmans en andere vergelijkbare bedrijven het gepresteerd miljarden aan belastinggeld hun kant op te trekken. Door misbruik van hun marktpositie en geheime afspraken onderling hebben zij de prijzen voor hun diensten weten op de drijven. Is dat dan de zogeheten ‘vrije kapitalistische markt’? De rekening betalen de burgers met hun belastingen en hypotheekrentes. Het verbaast niet dat het bestuur van Heijmans tot het laatste moment heeft geprobeerd strafvervolging voor deze grootschalige oplichterij te voorkomen. Immers, ook na het bekend worden van deze praktijken gingen de afspraken gewoon door. En terwijl justitie zich bezighoudt mensen hun onderdak te onttrekken komt men tot een soort schikking voor de echte criminelen: een boete van 100 miljoen euro. En over te veel berekende miljardenbedragen praat niemand meer… En nog steeds is Heijmans dé aannemer van de Gemeente Amsterdam!
Kantoorleegstand
Het resultaat van deze aanpak is in ieder geval voor iedereen zichtbaar: de 7000 m2 op Het Funen zijn nog maar een geschatte 0,7 procent van de totale leegstand aan kantoorruimte in de stad. Wat voor De Taartpunt geldt, is geen uitzondering. Er bestaan immers ook complete spookwijken.
Met uit de gemeenschapskas gejat geld verrijst menige ‘Toren van Babel’, terwijl de burgers geen woning kunnen krijgen. Simpel gezegd zijn uiteindelijk zijn al deze gebouwen wel mede door de belastingbetalers gefinanciërd. Daarmee is het feitelijk ons aller eigendom.
Gemeente en Justitie zijn helaas niet van plan deze eigendommen dan ook te claimen. Het enige wat de burgers overblijft, is het tonen van eigen initiatief. En dat is precies wat de kraak en de bewoning van De Taartpunt is.
Ontruiming voor leegstand.
In dit licht gezien zou de gemeente Amsterdam met een ontruiming van de gekraakte etages van De Taartpunt vooral haar eigen belang beschadigen. Terwijl frauderende projectontwikkelaars en lijkenpikkers zoals kraakwachtbureaus met (bijna) lege gebouwen enorm profiteren, moeten woningzoekenden voor veel geld in noodkwartieren worden ondergebracht. Ook zal er zonder enige druk op deze projectontwikkelaars niet veel veranderen.
Voor de kraakgroep is een ontruiming voor leegstand of nieuwe kraakwachten in ieder geval onaanvaardbaar. Wij eisen een uitstel van het besluit van het OM en een discussie op gemeentelijk niveau over hoe de ruim één miljoen vierkante meter leegstand blijvend in betaalbare woonruimte kan worden omgezet! Daarnaast willen we dat er serieus nagedacht wordt over een alternatieve bestemming voor De Taartpunt. Het stadsdeel heeft immers een gevulde pot voor studentenhuisvesting. Ons voorstel is dat de stad dit gebouw huurt en studenten hier op korte termijn een dak boven hun hoofd biedt tegen een eerlijke prijs.
Wij zullen niet zonder slag of stoot onze woning verlaten om voor leegstand en ‘bewaking’ plaats te maken.
Kraakgroep Czaar Peter buurt
[squat!net]
