no justice no peace

  no justice no peace


Om te voorkomen dat wurgmeester Patijn, zijn grootinquisiteur Vrakking en zijn propagandachef Wilting zich met een gevulde buik en het gevoel dat zij geliefd waren in onze stad, zich in de dorpen kunnen terugtrekken , hebben de Amsterdamse krakers hun afscheidsborrel in de stopera tot een adequaat einde gebracht.

Met de ontruimingen van dinsdagochtend dachten de heren blijkbaar nog even te kunnen bewijzen dat ze toch de baas waren gweest in afgelopen zes jaar, zonder politieke of persoonlijke consequenties te hoeven dragen. Zwangere vrouwen en gezinnen in de Pijp werden midden in de winter zonder waarschuwing van de ME uit hun bed getrapt zijn en op straat gezet. Daarnaast werd voor een prestige ontruiming in de binnenstad een gerechterlijke toetsing geweigerd. Daarom is het noodzakkelijk om op deze ludieke manier duidelijk te maken dat een stad, die voor eeuwen een bolwerk van vrijheid, opstandigheid en tolerantie is geweest niet makkelijk ondergeschikt te maken is aan een marktgericht zuiveringsbeleid.

Bijzonder opvallend was de arrogantie die de (scheidende) driehoek in hun pers en tv reacties lieten zien. De wurgmeester wist in zijn at5 interview blijkbaar niet eens waarover hij het had toen hij zij dat de krakers van de sloopblokken in de Pijp daar alleen maar drie weken hadden gewoond. Zijn uitspraak dat ‘de bewoners toch alleen maar buitenlanders waren’ is de vertegenwoordiging van een Europese metropool onwaardig. Wilting en Vrakking hebben met een koele glimlach laten weten dat geen enkele afspraak geldt als zij daar geen zin in hebben.

De actievoerders van deze avond hopen uit naam van iedereen te hebben gehandeld die deze wereldstad niet graag zien doodbloeden. Zij hopen hiermee ook een duidelijk teken tegen de scheidende en toekomstige bestuurders te hebben gemaakt.

no justice, no peace.

domela