[Squat!net]

Na bijna 11 jaar bestaan als kraakpand wordt ?Kasa de la Muntanya? met ontruiming bedreigd. Het langst gekraakte gebouw van Barcelona is oorspronkelijk een kazerne van de Guardia Civil (paramilitaire politie) geweest, dat na 5 jaar leegstand op 10 november 1989 gekraakt is.

De eerste maanden na de kraak werd het huis opgeknapt, waarbij de talrijke fascistische symbolen uit de Franco-tijd vernietigd werden. Sindsdien wordt het vestingsachtige huis zowel als woonruimte als kollektieve openbare ruimte gebruikt.

In het eerste jaar al begon men met een kringloopprojekt in zelfbeheer waaruit later verschillende cooperaties voortvloeiden (motor-, fiets- en elektriciteitswerkplaats waarbij alleen maar gebruik gemaakt werd van kringloopspullen). In de loop der tijd hebben zich ook verschillende educatie- en opleidingsinitiatieven ontwikkeld, zoals: workshops over biologische landbouw, elektronika- en informatietechnologiecursussen, doka, videowerkplaats, drukkerij (offset en zeefdruk). Al deze initiatieven vormen alternatieven op de heersende uitbuitings- en consumptiecultuur. Onze politieke werkzaamheden hebben de deuren des huizes geopend voor -en onder medewerking van- mensen, niet alleen uit deze buurt maar uit de hele stad. Onze werkzaamheden worden vooral duidelijk door het organiseren van praatjes (met video) en discussies met betrekking tot de actuele politieke en historische processen(?vrouwenstrijd/patriarchaat?, ?golfoorlog?, ?500 jaar volkerenmoord in Latijns-Amerika?, ?bevrijdingstheologie?, ?anti-olympiade´92 campagne?, ?Grupos Antiterroristas de Liberación (GAL, doodseskaders in het ´democratische´ spanje?, enz.) maar ook door onze aktieve deelname aan buurt- en wijkinitiatieven, aan de huizenvergadering van Barcelona en door de strijd en het verzet op straat.

Twee jaar geleden werd de volkskeuken geopend om een ?afvallige, creatieve en alternatieve manier van voeding tegen de heersende produktiewijzen en het alvertegenwordigde consumptiegedrag van deze maatschapij? te bieden. Tot slot willen wij nog onze eigen uitgeverij ?Edicions Kasa de la Muntanya-Diatriba? vermelden, welke de discussies, analyses en gedachtes met betrekking tot kraken in de spaanse staat (en niet: ?Spanje?!) tot uitdrukking brengt.

1998- na 15 jaar der vergetenheid en gebrek aan belangstelling vanuit de overheid heeft het ministerie van financiën als beheerder van het zogenaamd staatseigendom een civielrechtelijke klacht tot ontruiming bij het landsgerechtshof van Barcelona ingedient. Deze heeft voorlopig in februari 2000 een oordeel tot ontruiming van Kasa de la Muntanya tot gevolg gehad.

Alhoewel het vonnis een procedure in hoger beroep niet uitsluit (waardoor het juridische proces met een paar maanden verlengd wordt) hebben wij natuurlijk geen vertrouwen in de ?rechtvaardigheid? van de staat. Wij weten al te goed dat wij voor de machtigen een doren in het oog zijn en dat het bij dit oordeel niet alleen om de eigendomskwestie gaat, maar dat het vooral een zet is tegen een vrije ruimte in zelfbeheer die niet onderdanig is aan de neoliberale discipline. Dit wordt des te duidelijker doordat gelijktijdig met het proces tegen ons huis een ?ontruimingsoffensief? tegen bijna alle grote kraakpanden en social-centra bestaat. Tot nu toe hebben nog nauwelijks ontruimingen plaatsgevonden maar het lot van de desbetreffende panden is zeer onzeker.

Tijdens de 10 jaar van het bestaan van Kasa de la Muntanya heeft het huis zich tot een van de belangrijksten ontmoetingsplekken van de kraakbeweging van Barcelona en daarmee in de hele spaanse staat ontwikkeld. Wij zien de mogelijke ontruiming van het pand als een aanval op de gehele krakersbeweging met gevolgen niet alleen voor andere kraakpanden maar voor alle autonome samenhangen die in Barcelona bestaan. Doordat wij niet bereid zijn met de staat te onderhandelen over iets wat sowieso van ons is geloven wij dat we ons recht alleen met de hulp van alle mensen en met zo veel mogelijk verschillende vormen van verzet door kunnen zetten. Als verdediging van de vrije ruimte zal Kasa de la Muntanya alle agressie met krachtig verzet beantwoorden en het beste wapen dat wij in deze strijd hebben is jullie solidariteit!

P.S.: In het geval jullie meer informatie willen hebben of nodig hebben kunnen jullie ons via e-mail onder het volgende adres bereiken: muntanya [at] sindominio [dot] net Wij zullen jullie zo snel mogelijk de geplande akties en enige ideeën tot deelname daaraan mededelen. Op 15 april 2000 is een demonstratie gepland onder het motto Stop Especulación – Stop Desalojos (Stop speculatie – Geen ontruimingen) waaraan mensen uit de hele spaanse staat deelnemen en die door alle kraakpanden georganiseerd wordt die met ontruiming bedreigd worden. Vandaag bezetten wij de straat, morgen zien we verder… Vandaag dringen wij binnen in de grote etalage van het post-olympische Barcelona met de intentie om lastig te vallen en de belachelijke decoratie kapot te maken die ons de brutale speculatie, de verering van het geld en de stress van het mercantile leven dat zich consumerend consumeert, opdringt. De decoratie die het de touristen -uit het westen natuurlijk- mogelijk maakt mooie vakantiefotos te maken. We zijn het geklets van de sociale welstand en ?het gaat goed met Spanje? zat! Een dag lang verlaten wij, arbeiders, werklozen, studenten, feministes en luilakken de schaduwkant van het systeem om de ruimtes te veroveren, waarvan de Multinationalen, de grote winkelcentra, de banken, de instituties en de speculantes ons beroofd hebben. We zijn gekomen om de stilte te breken tegen de speculatie die onze wijken en onze zelfbeheerde ruimtes bedreigd en die onze dromen van een zelfbestemmend leven vernietigen wil. We breken deze stilte door middel van muziek, lawaai, met woede en vrolijkheid en we lachen hun in het gezicht en schreeuwen nog een keer om het duidelijk te maken: jullie kunnen onze panden ontruimen maar het zal jullie nooit lukken ons leven en onze ideeën te bemachtigen.

WIJ WILLEN ALLES EN WE WILLEN HET NU!

[squat!net]