Kalenderpanden Entrepotdok verzoeken om steun

  Kalenderpanden Entrepotdok verzoeken om steun


LAATSTE NIEUWS KALENDERPANDEN

Op 22 augustus j.l. is het ontruimingsvonnis over de kalenderpanden betekend. Dit houdt in dat wij vanaf 2 oktober ontruimd kunnen gaan worden, zeer waarschijnlijk zullen ze de kans grijpen om ons dinsdag 3 oktober te ontruimen. Dit laten wij natuurlijk niet zonder slag of stoot gebeuren… Daarom roepen wij het weekend voor deze dinsdag (vrijdag 29 september tot en met zondag 1 oktober) uit tot een spetterend actieweekend!!!

De bedoeling is dat zo veel mogelijk mensen in groepjes hiermee aan de slag gaan, zodat er veel en diverse acties tot stand komen om te laten zien dat wij het met de Amsterdamse politiek niet eens zijn. Voor zaterdagmiddag staat er al een grote actie gepland en zondagmiddag om 14.00 zullen we vanaf de Dam opnieuw de straat op gaan in de vorm van een demonstratie. Voor de overige invulling van het weekend hopen we op jullie creativiteit en strijdbaarheid te kunnen rekenen, laat het horen als je een idee hebt. Ook bij een hele hoop andere dingen kunnen we in de komende hectische weken hulp gebruiken, als je je hiertoe geroepen voelt laat dit dan weten, kom langs en laat je informeren over nuttige activiteiten. Blijf allert voor nadere informatie, bijvoorbeeld door onze site http://www.kalenderpanden.nl/te bezoeken.

zie ook het nieuwsbericht van gisteren over het Entrepotdok http://squat.net/de/news/kalaachen270800.html

[squat!net]


asd: ontruimingsvonnis kalenderpanden

  asd: ontruimingsvonnis kalenderpanden


22 augustus 2000, half vier: ONTRUIMINGSVONNIS OFFICIEEL BETEKEND!

Zojuist bracht deurwaarder Braan het schriftelijke bevel om binnen een maand de Kalenderpanden te verlaten. Vanaf 2 oktober kan `de sterke arm’ ons proberen te ontruimen – wij hebben uiteraard niet veel zin om aan bovengenoemd bevel gehoor te geven. U hoort dus spoedig nog meer van ons.

entrepotdok


“GEMEENTE TEKENT DOODVONNIS VAN KALENDERPANDEN UIT EIGEN BELANG”

  “GEMEENTE TEKENT DOODVONNIS VAN KALENDERPANDEN UIT EIGEN BELANG”


Vereniging Eeuwigh gaat voor Oogenblick mengt zich in de strijd

OOSTELUKE BINNENSTAD – De krakers van de Kalenderpanden zijn niet van plan hun woon- en werkplaats zonder slag of stoot op te geven. Zij blijven zich verzetten tegen de komst van luxe appartementen in de monumentale gebouwen aan het Entrepotdok. En ook de monumentenvereniging ‘Vereniging Eeuwigh gaat voor Oogenblick’ legt zich niet neer bij het besluit van de gemeente om de pakhuizen te verbouwen. Onlangs vroeg zij de Raad van State om vernietiging van de vergunning die de gemeente hiervoor bijna twee jaar geleden verleende.

“Met het verlenen van de vergunning heeft de gemeente het doodsvonnis van de Kalenderpanden getekend,” zegt C. Mol, voorzitter van de Vereniging Eeuwigh gaat voor Oogenblick. “De uitvoering ervan tast de gebouwen namelijk zo erg aan dat ze van de rijksmonumentenlijst geschrapt worden en alle bescherming verliezen. En dat terwijl er juist alles aan moet worden gedaan om de monumenten voor het nageslacht te bewaren.” De Amsterdamse pakhuizen waren bij de bouw in 1840 al uniek, omdat voor het eerst gebruik werd gemaakt van gietijzeren pilaren om de vloer te ondersteunen. Veel pakhuizen zijn in de loop der tijd verbouwd tot woningen, maar de Kalenderpanden zijn nog in vrijwel originele staat.

Eigenaar

De monumentenvereniging betwijfelt of het monumentaal belang van de panden wel heeft vooropgestaan bij de gemeente. Volgens haar is sprake van belangenverstrengeling. “De gemeente is eigenaar van de Kalenderpanden. Deze brengen het meest op wanneer projectontwikkelaar Aquartis ze koopt. Maar Aquartis doet dit pas als alle vergunningen voor haar bouwplan zijn verleend. En het verlenen van die vergunningen is een taak van de gemeente,” aldus Mol.

Volgens hem zijn er alternatieven waarbij de panden behouden blijven. “Maar de gemeente heeft haar financiele positiehet zwaarst laten wegen. En dat is erg kwalijk.”

De vereniging sluit bovendien niet uit dat de monumentencommissie vooringenomen was in haar advies aan de gemeente om de vergunning te verlenen. Mol: “De samenstelling van de commissie was krom. Er zat maar een kunsthistoricus in en wel drie architecten, waaronder de ontwerper van het bouwplan.”

Behalve als rijksmonument doen de pakhuizen dienst als woning en werkplek van een flink aantal krakers. Zij hebben volgens de gemeente echter geen recht zich tegen de vergunning te verzetten. “Zij mogen daar niet zitten. Hun belangen hoeven dan ook niet te worden beschermd,” vindt gemeentewoordvoerder H. Hartkamp.

Aantal krakers

Toch maakte een van hen bij de Raad van State bezwaar tegen de vergunning. J. Dobbelaer, die al drie jaar in een van de Kalenderpanden woont, vindt dat het besluit van Amsterdam in strijd is met haar eigen beleid. “De panden bieden onderdak aan een flink aantal krakers. Omdat dit kunstenaars zijn die hier tevens hun werkplek hebben, is dat volgens het broedplaatsbeleid van de gemeente juist gewenst,” aldus zijn woordvoerder M. Grapperhaus.

Maar de bouwvergunning is inmiddels zo goed als onherroepelijk. Hij kan niet meer vervallen of worden ingetrokken. Dat betekent dat de krakers sowieso uit de pakhuizen zullen worden gezet.

De Raad van State vraagt zich dan ook af wat het voor hen nog voor zin heeft bezwaar te maken tegen de vergunning. “Wij zijn helemaal niet van plan ons eruit te laten zetten,” is het antwoord van een van hen. “Nu kunnen we wel gaan zitten wachten tot de gemeente dat probeert, maar we grijpen liever alle kansen aan dat te voorkomen. We weigeren de strijd op te geven.”

De Raad van State doet over een paar maanden uitspraak.

De panden, waar de monumentenvereniging zich voor inspant.
[foto: Sijmen Hendriks]


Weekblad De Echo, 02-08-2000


Bratra op de koffie bij Kalenderpanden…

  Bratra op de koffie bij Kalenderpanden…


Stel je voor, je zit buiten met een kopje koffie van de zon te genieten, en je rust wordt opeens verstoord door enkele lieden van de Amsterdamse Brand- en Traangaseenheid. Dat gebeurde enkele bewoners van de Kalenderpanden afgelopen woensdag. Leden van deze bij krakers maar al te bekende eenheid maken er de laatste maanden gewoonte van om bewoners van bedreigde panden te intimideren. Bij de bewoners van de onlangs ontruimde panden in de Swammerdambuurt vroegen enkele BRATRA-lieden zelfs of ze naar binnen mochten onm de barricaden voor de ontruiming op te meten….

We come in peace….. De Me- ers die voor hun Bratrabusje uitliepen kwamen ook bij de Kalenderpanden melden dat ze niets kwaads in de zin hebben. Ze wilden alleen even kijken hoe ze het beste bij de ontruiming binnen konden komen. Toen ze de hoek omliepen, en voor het nieuw4e terras van het infokafe CIA stonden, hoorde je ze zeggen:”Hier is dus dat cafe”.

De bewoners waren van deze provocatie in ieder geval niet gediend. Nadat de BRATRA- ers eerst met een aantal buren gesproken hadden, die ook niet van dit onaangekondigd bezoek gediend waren, werden de mannen in de blauwe overalls getracteerd op wat vuurwerk en een tiental glasflessen die als waarschuwing voor hun voeten werden gegooid. Kennelijk had men nu wel genoeg gezien, want men stapte nu in de bekende blauwe bestelbus met imperiaal en reed de buurt uit.

Bewuste provocatie? Zoals eerder vermeld is het niet de eerste keer dat ME voor kraakpanden te zien is, terwijl daar op dat ogenblik helemaal geen aanleiding voor is. Ook bij panden waarvan het helemaal nog niet zo zeker is dat die wel ontruimd gaan worden neemt het getreiter toe. Schijnbaar denkt een of een ander ziek hoofd dat krakertjes daar bang voor worden en uit angst weggaan of zo. In het geval van de Kalenderpanden is deze aktie tot criminalisering ronduit beledigend. Terwijl de Gemeente beweerd het beste met woon – werkpanden voor te hebben, en er in de Raad toegezegd is naar alternatieven te kijken, stuurt men wel alvast even de BRATRA langs. O ja de prijs voor de goedkoopste woning in de Kalenderpanden is inmiddels opgelopen tot 950.000 gulden. De eerste kankerjuppen zijn alweer van de inschrijflijst gedonderd omdat hun inkomen te laag is. Mischien een verklaring waarom de gemeente als speculant/ontwikkelaar van de Kalenderpanden nu even dreigt met zijn overbekende staatsknokploeg.

[squat!net]


Infocafe in Kalenderpanden

  Infocafe in Kalenderpanden


Sinds zondag 2 juli 2000 is in de Kalenderpanden aan het Entrepotdok in Amsterdam een ‘C.I.A.'(Counter Information Agency)-infocafe gevestigd.

De flyer belooft coffee, juice, tea(free!) cake, biscuits, pizza, pasta, salad etc.

GOOD HEALTHY FOOD TO NOURISH THINE BODY
GOOD HEALTHY INFO TO NOURISH THINE BRAIN

Openingstijden: Zaterdag, Zondag, Dinsdag: 13:00-18:00
Donderdag: 13:00-20:00

C.I.A., Counter Information Agency


Politioneel ondersteunde knokploeg tegen krakers afgeslagen

  Politioneel ondersteunde knokploeg tegen krakers afgeslagen


meer info over de herengracht 243a: http://www.cb3rob.nl/~hg243a/

Vanochtend kwam een knokploeg gestuurd door eigenaar Krot-Boers bij Herengracht 243a te Amsterdam. Ze werden vergezeld van een vijftal agenten. Deze politioneel ondersteunde knokploeg probeerde de gebarrikadeerde deur van de voormalige ‘Ascii’ open te breken. Hierbij werden ze gehinderd door een salvo verfbommetjes vanuit de bovenliggende verdiepingen. Enkele bouwvakkers mochten een voltreffer inkasseren en staan nu waarschijnlijk te poetsen onder de douche.

De politie, die tegenwoordig steeds vaker dit soort akties ondersteunt, bleef op de brug lachend staan toekijken. Het stedelijk krakersalarm werkte goed maar de bewoners werkten beter; er was al geen bouwvakker meer te bekennen toen de sympathisanten van alle kanten aan kwamen fietsen.

Het is opvallend dat deze ontruimngstaktiek van politie de laatste tijd steeds vaker wordt toegepast. Bij de meeste kraakpanden levert dit een hoop ellende op, maar meestal geen ontruiming. Zie bijvoorbeeld ook de mislukte pogingen bij Amstel 198: http://squat.net/paard/plein/amstel198.html

en bij Amstel 143-145 http://squat.net/de/news/ontbijtduits150600.html

Opvallend is dat de meeste van dergelijke ontruimingen geassisteerd worden door buro Balistraat. Ook opvallend is dat de politie zich meestal op de achtergrond houdt. De vraag is dus of het struktureel wel helpt om de steeds wisselende knokploegen hard te raken. Wellicht moet juist de op de achtergrond aanwezige politie (die hiervoor ook -onder-betaald krijgt) het doel zijn. Zoals je bij het squat!netverhaal over Amstel 198 kunt zien, heeft overleg met oom agent geen effekt gehad.

[squat!net]


Kalenderpanden en broedplaatsen

  Kalenderpanden en broedplaatsen


Op woensdag 31 mei vond er een hoorzitting voor de commissie ruimtelijke ordening plaats, naar aanleiding van het door de projektgroep broedplaatsen uitgegeven plan van aanpak. Belanghebbenden konden spreektijd aanvragen, en een aantal groepen hebben daarvan gebruik gemaakt. Centraal in het debat stond de invulling van het begrip broedplaatsen. Wat is een broedpaats, en wie komt ervoor in aanmerking? Hieronder de tijdens de hoorzitting voorgedragen tekst van de Kalenderpanden.

De raadszitting volgde op een debat dat zaterdag met Stadig (wethouder ruimtelijke ordening in Amsterdam) in de douaneloodsen aan de westerdoksdijk plaatsvond. Alhoewel geen enkele concrete toezegging aan een bestaande groep gedaan werd, werd duidelijk dat de gemeente Amsterdam bestaande groepen met een üitstraling naar de buurt”ook belangrijk vind. De criteria zijn vrij ruim opgezet, niet alleen voor kunstenaars.

Tekst Kalenderpanden hoorzitting 31-5-00

Het is inmiddels genoegzaam bekend. Met het verdwijnen van panden als de Silo, het Vrieshuis en de Houtkopersburgwal is ook het besef ontstaan dat deze panden een functie voor de stad hebben gehad. Een functie die steeds meer onder druk is komen te staan. De erkenning van dit probleem vormde de aanleiding voor het opstellen van het huidige Plan van Aanpak. We hebben met deze panden echter slechts het topje van de ijsberg genoemd. De hoge grondprijzen hebben hun sporen diep door de stad getrokken. Niet alleen is de aanblik van de stad veranderd, ook de wijze waarop er in de stad geleefd kan worden is veranderd Alleen mensen en groepen met ruime financiele armslag zijn nog in staat om activiteiten te ontplooien. De eenzijdige nadruk op marktontwikkeling op allerlei gebieden heeft er voor gezorgd dat de marges voor mensen die niet in de pas willen of kunnen lopen bijzonder gekrompen zijn. Een ontwikkeling overigens, die zich op alle maatschappelijke vlakken voordoet en zich vaak maar gedeeltelijk binnen de invloed van de locale overheid afspeelt. De brede steun die er voor de ontruimde en bedreigde panden is lijkt dan ook veelal gepaard te gaan met een zekere nostalgie. Een verlangen naar een leefbare stad waar voor zeer uiteenlopende soorten mensen plaats is. Dit is ook juist wat de genoemde panden zo aantrekkelijk maakte en tot de verbeelding deed spreken: het waren plekken waar ge-experimenteerd kon worden, waar mensen van allerlei pluimage met elkaar konden samenwerken en elkaar konden ontmoeten. Plekken waar mensen grip hadden op hun eigen leefomgeving. Hiermee stonden ze symbool voor een manier van leven die in de huidige stad niet of nauwelijks meer mogelijk is, maar daarom niet minder waardevol.

Men moet zich tergedege realiseren dat met een Plan van Aanpak de structurele oorzaken die aan de genoemde ontwikkelingen ten grondslag liggen niet weggenomen worden. Hooguit kan het Plan gezien worden als een voorzichtige poging om één en ander te compenseren en als het begin van het ontwikkelen van een visie. Maar hoe voorzichtig ook, een goed begin is het halve werk. Het is daarom teleurstellend te moeten zien dat men probeert om de toelatingscriteria voor de te behouden en te realiseren objecten nu al dicht te timmeren door een eenzijdige nadruk op het belang van kunstenaars te leggen. Het is een begrijpelijke en voorspelbare werkwijze: ambtenaren en politici delen problemen en groepen graag in overzichtelijke categorien in waarvoor gericht beleid gemaakt kan worden. Voor de problemen waar we het vandaag over hebben is dit niet de geeigende weg. Kunstenaars zijn slechts een van de vele groepen die het slachtoffer van de huidige ontwikkeling zijn. De uitdaging van het ‘broedplaatsenbeleid’ is nu juist om ruimte te geven aan plekken die door hun experimentele, veelzijdige en open karakter de stad die sfeer van leefbaarheid en verrassing mee te geven die in het algemene streven naar winstmaximalisatie verloren dreigt te gaan.

[squat!net]


Kalenderpanden: Opnieuw uitstel in ontruimingsrechtzaak

  Kalenderpanden: Opnieuw uitstel in ontruimingsrechtzaak


Op maandag 17 april moesten de bewoners van de Kalenderpanden voor de zoveelste maal zich naar de Parnassusweg begeven om daar voor een Rechter te verschijnen. Op 10 april had de advocaat van de Kalenderpanden, Marq Wijngaarden een nieuwe zittingstermijn voor maandag de 17e af weten te dwingen. De gemeente, die onmiddelijke ontruiming van de Kalenderpanden eist, liet doorschemeren dat de ontruiming van de Kalenderpanden pas in September kan plaatsvinden.

Toen de bewoners van de Kalenderpanden de rechter vroegen de uitspraak van de bestuursrechter over de bouwvergunning af te wachten ging de gemeente, op navraag van de rechter daarmee akkoord. De zitting is aangehouden tot 26 mei….

[squat!net]


kraaknieuws Utrecht & Amsterdam

  kraaknieuws Utrecht & Amsterdam


  Amsterdam-Noord

deze week bleken er ineens krakers opgedoken te zijn op het industriegebied achter de Shell in Amsterdam-noord. Een van de krakers zat er al een maand, maar had versterking gekregen van kollega’s toen het stadsdeel plots het door hem bewoonde gedeelte sloopte. Daarna zijn de twee loodsen erachter ook in gebruik genomen. De lokatie is de Asterweg, een dwarsstraat tussen Distelweg en Grasweg. Enkele bedrijven in de omgeving moeten binnenkort vertrekken. Het stadsdeel zou een weg over het terrein willen aanleggen, maar over de begindatum van de werkzaamheden bestaat onduidelijkheid. Vlakbij deze loodsen werd eerder een pand van de shell aan de grasweg gekraakt met een enorme lap grond.

squat!net-nieuwsdienst

en uit de springstof:

  Utreg

Kraak Klein geertekerkhof 1A —————————- Op een gure voorzomeravond kwamen we tesamen om ons te hergroeperen, waarna we koers zetten richting Klein geertekerkhof. Onderweg vormden we een bonte stoet vol chaoten, autonomen, crusts en andere vaagheden. Vastberaden, en zonder enige twijfel wisten we al snel ons doel te bereiken. Alwaar als een echte circusact enkele breekstaven te voorschijn werden getoverd, die al snel een gesloten deur tot een nieuwe ingang veranderden. Hierachter is een waar paleisje te vinden dat je terug brengt tot in het begin van de 19e eeuw. Klein geertekerkhof is weer toegevoegd aan het utregse woningbestand, net zoals we het graag gezien hadden. Maandagmiddag volgde al snel de, verwachte, positieve uitspraak. En is nu het moment aangebroken om eens lekker de handen uit de mouwen te steken. Het pand is eind 1998 via een zgn. erfpachtconstructie verkocht door de gemeente aan een particulier. Samen wilden deze twee er een gigantische glazen flat voor in de plaats zetten, om hierin dure, luukse appartementen te realiseren. Dit plan is gelukkig recent afgeketst. En het duurt nog wel een tijdje voor ze een goed alternatief gevonden hebben. Gelukkig voor ons. Ondertussen laat Mitros andere panden in de nabijheid van het hof zwaar verkrotten, en worden er hier en daar ook al tijdelijke contracten afgesloten! Meer nieuws volgt.

Springstof: Weekblad van de Utregse explosieve opruiingsdienst

K o p ij : Maandag 14:00 – 17:00 op Lauwerecht 55 Telefono : 030-2715483 Fax : 030-2721532

[squat!net]


kraakpand Amstel 182 ingeruild voor huurpand

  kraakpand Amstel 182 ingeruild voor huurpand


Amstel 182 bleef

Vrijdag 7-4-00 was het zover. De laatste kontainer puin werd opgehaald bij de Amstel, de sleutels werden overhandigd aan de woningbouwvereniging en we sprongen op onze fietsjes naar ons nieuwe bolwerkje. De kraakgeschiedenis van de Lamellenfabriek ‘De Amstel’ lijkt voorbij.

Juli 1996: Na maanden zoeken naar de juiste woning voor een woongroep werd de stap genomen om toch maar te gaan kraken. Onze vervroegde pensionering als krakers werd dus afgeblazen. Het moest natuurlijk wel een pand zijn van een rotte eigenaar, het liefst aan een gracht, een steeg en met tuin. Het werd een pandje aan een rivier, met een stinkstraatje om de hoek, zonder tuin maar met een lekker rotte eigenaar, Bertus Luske.

Om te voorkomen dat we als zovele krakers voor ons aan de kant geschoven zouden worden door Bertus en konsorten, werd de kraak grondig aangepakt. Het nodige gooi en smijtwerk verdween naar binnen en vele handen hielpen het pandje zo snel mogelijk te barrikaderen. Petra Steenkamer van buro Prinsengracht werd op een afstandje gehouden totdat we met het noodzakelijke klaar waren. Bertus kreeg al snel te horen dat z’n pand gekraakt was en hij beter niet langs kon gaan. De eerste 24 uur werd er een stillenbak voor de Stopera gezet om een oogje in het zeil te houden. Bertus zijn juridische pogingen die hierop volgden om de Amstel te ontruimen werden door ons twee keer dwarsgezeten. Het pand zou niet strafrechtelijk ontruimd worden omdat het een half jaar leeg stond en een kort geding op basis van een vaag huurkontrakt werd gewonnen. Al snel bleek er nog een woongroep de stoute schoenen te willen aantrekken en kregen we kraakburen aan de Wagenstraat 12. Door alle heisa rondom Bertus (o.a. het rapport van Traa over kriminele zaken) besloot de gemeente hem uit de buurt te kopen. Bertus vertrok met een zak met geld naar het westelijk havengebied en ging daar rollebollen met de ADM-krakers die hij al snel op zijn dak kreeg. Nadat het blok aan de Amstel was ondergebracht bij ‘het Oosten’, werden er nog twee pandjes gekraakt waarvan er een na een schandalige (mislukte) ontruimingspoging verlaten is, en het andere een oprotafspraak heeft met de woningbouwvereniging. Het is jammer dat het voor de aankoop nooit lukte mensen te motiveren pandjes in de buurt van Luske te kraken. Een keer kregen we zelfs te horen van potentiele kraakgegadigden op uitleg van onze kant en van het kraakspreekuur: “Maar dat lijkt wel politiek!” Het viel op dat veel mensen zich lieten afschrikken doordat er van een eigenaar veel bekend was terwijl dit ons juist aanknopingspunten had gegeven om mee verder te gaan. Ook werd de indruk gewekt dat veel mensen helemaal geen zin hadden mogelijkheden te zoeken en vinden om voor hun pand te knokken.

Voor ons begon een bijna oneindig trajekt van praten, vergaderen en brieven schrijven. Meer hierover vind je op http://squat.net/amstel.html. Dit slepende overleg resulteerde in vervangende huisvesting voor de woongroep Amstel en sociale woningbouw inkluis gelegaliseerde Wagenstraat 12-groep aan de even-kant van de Wagenstraat. Vooralsnog is alleen dat eerste gerealiseerd. De rest van de planning heeft weer eens een vertraging opgelopen. De Amstelgroep kreeg vervangende huisvesting in de vorm van twee pandjes aan de Kinkerstraat. Deze waren eveneens bij ‘Het Oosten’ ondergebracht. De bewoners die het eerder gekraakt hadden, waren met stille trom vertrokken na een verstek-vonnis. Enkele maanden later werden de bouwplannen gewijzigd en kregen wij de panden aangeboden. Hoewel het Oosten nog ons op het allerlaatste moment het ko-optatierecht wou afnemen, is ook dit uiteindelijk allemaal nog goed gekomen.

Nu zal dit de meeste lezers allemaal worst wezen. De eerste vraag is meestal wanneer wij ons inwijdingsfeestje houden. Dat komt nog wel, wees niet bang. We hebben nog een hoop boeken- en verhuisdozen over. Als je ze nodig hebt, kun je ze ophalen op Kinkerstraat 63. kontakt: kinker [at] dds [dot] nl

overigens kan je een foto van het pand bewonderen op http://huizen.dds.nl/~kinker

[squat!net]