nieuws van het kraakspreekuur te Rotterdam:
Er is de laatste paar maanden vrij veel gekraakt in R’dam. Jammer genoeg hebben we het niet eerder voor elkaar gekregen om wat nieuws te verspreiden. Bij deze een verslagje van wat er de afgelopen 10 dagen is gebeurd.
De eerste twee panden die we hebben helpen kraken liggen aan de Oostzeedijk beneden in de dure buurt Kralingen. Deze statige en grote panden werden vroeger gebruikt als parochie van de naastgelegen kerk. De kerk die dus eigenaar is, heeft ze tot circa 1.5 jaar geleden verhuurd aan studenten. De gemeente heeft hier een einde aan gemaakt omdat ze vond dat de panden inadequaat (de pastoor gebruikte zelfs het woord onbewoonbaar) waren. De kerk had en heeft nu nog minder geld om de panden zodanig op te knappen zodat ze aan de eisen zouden voldoen.
De volgende ochtend zijn we twee keer met de pastoor gaan praten. Aanvankelijk had die het over “stappen ondernemen”. Later toen we -na het bezoek van de politie- de dienstnummers van de agenten kwamen afgeven was hij een stuk relaxter.
De politie was echt vriendelijk. Dit is in Rotterdam vaak het geval. Regelmatig zeggen ze dingen als “zou ik ook doen”, “mooi pand” en “succes ermee!”. Pas geleden hebben twee agenten zelfs een kraker geholpen bij zijn zoektocht naar leegstaande panden!!? Tot nu toe heeft het KSU maar twee keer meegemaakt dat de politie echt lastig deden.
Het was makkelijk om bij het eerste pand binnen te komen, de sluitkom was erg gaar. De volgende ochtend zijn we via de balkonnen overgestapt en toen bleek dat de achterdeur van het naastliggende pand gewoon open stond.
Beide panden hadden we voor/met ongeveer 7 jongeren gekraakt. De meerderheid van deze jongeren had een vervelende thuissituatie. Ze waren bij twee voorgaande kraakacties onder belachelijke voorwendselen door de Politie uit hun kersverse panden gebluft (“de geoorloofde matrasdikte is 13 cm…”) Toen ze bij het KSU langskwamen hadden we met ze te doen. Maar, toen al waren er tekenen dat ze niet bepaald super verantwoordelijk of georganiseerd waren. Later zouden we bijna nog spijt krijgen van het feit dat we niets iets “veeleisender” waren geweest.
Toen de groep op het voorverzameladres langskwam hadden ze een fles rode wijn bij. Eenmaal binnen gingen ze volop blowen. Toen we na behoorlijk wat afdwalen alles hadden doorgesproken gingen ze buiten gelijk aan de speed. Daarbij ging eentje stuntend te keer op een vouwfietsje dat we aan ze hadden uitgeleend.
Bij het kraken zelf moesten we ze sloten uitlenen omdat ze zelf weinig poen hadden. Vooralsnog (een week later) hebben we van zowel de sloten als van poen nog niets gezien. In Rotterdam heeft het KSU geen geld om de sloten voor anderen te betalen. Alles moet uit eigen zak. ‘Tis een beetje wrang als mensen volop tijd en geld hebben om drugs te regelen en dan dat niet meer hebben voor sloten en zo..
De jongens en het meisje hebben ook de hele nacht door speed gebruikt en herrie gemaakt, wat wij van het KSU niet zo’n succes vonden aangezien we de volgende ochtend graag een beetje fris wilden zijn om het tweede pand te kraken en om met de politzei te babbelen.
Wij vrezen het ergste voor de buurt en hopen dat de bewoners geen domme dingen doen die overlast veroorzaken. Als dit gebeurt is dit echt geen goede zaak voor Krakers in het algemeen en zeker niet voor het Rotterdamse KSU.
Gelukkig is wat ik hier omschrijf een uitzondering. De overgrote meerderheid van de (aspirant) krakers waarme het KSU tot nu toe maken heeft gehad waren erg sociaal en verantwoordelijk.
De conclusie is voor ons dat we in de toekomst toch van mensen gaan verlangen dat ze in ieder geval bij het kraken zelf nuchter (genoeg) zijn en dat ze goede voorbereidingen treffen. Dat laatste verlangden wij van mensen eigenlijk altijd al, maar bij deze kraak waren we toch wat makkelijker. Te makkelijk denk ik. Wij hebben er wel wat van geleerd, misschien dat anderen er ook wat aan hebben
De tweede kraak van de week:
De voordeur van dit pand had een woningbouwcylinder. Daar hebben we de bekende “afbreken en draaien maar” truc op toegepast. Dit duurde vanwege de taaie cylinder en deurbeslag wel redelijk lang, maar het lukte wel. Voor het KSU was dit de meest moderne, luxe en “nette” woning die we ooit hebben helpen kraken. Je zou het pand kunnen omschrijven als gerenoveerde nieuwbouw met een soort penthouse bovenop. Dubbel glas, nieuwe HR boiler, mooie keuken, balkon etc etc.
De reden waarom deze woning ongeveer 18 maanden leegstond, is dat de buurvrouw psychisch gestoord is. De eigenaar -woningbouwvereniging- wil het pand graag verkopen. Mensen hebben al heel vaak gevraagd of ze het konden huren en de eigenaar ging daar nooit op in. Maar ja, verkopen gaat ook niet vanwege die buurvrouw. Zodoende was een van die aspirant huurders het zat en nam hij contact met ons op. De ander buur is een politieman en die vond het allemaal best. We hebben de politie ook nog gebeld, maar die had geen tijd om langs te komen.
De persoon waarvoor we kraakten was erg vriendelijk. We werden bij en door zijn ouders enthousiast onthaald. We kregen eten, comfortabele matrassen en de uitnodiging om waneer we maar wilden weer eens op bezoek te komen. Erg leuk en prettig.
Van de eigenaar van dit pand hebben we nog niets gehoord.
Namens het KSU,
Peter
P.S. weet iemand nog een lijst van buurtagenten en Politiebureaus in Rotterdam? Dat algemene politienummer is best irritant en duur. —
KSU rotterdam
